კარლ შპიცვეგი
კარლ შპიცვეგი იყო ბიდერმაიერის ეპოქის ცნობილი გერმანელი მხატვარი, დაიბადა 5 წლის 1808 თებერვალს უნტერპფაფენჰოფენში, ბავარია. მისი მშობლები იყვნენ ფრანც შპიცვეგი, მდიდარი ფერმერი და ელიზაბეტ პფაიფერი. ბავშვობაში კარლი დაინტერესებული იყო მხატვრობით და ხატვით და პირველი გაკვეთილები მიიღო მამისგან, რომელიც გამოცდილი მოყვარული მხატვარი იყო.
1827 წელს შპიცვეგი გადავიდა მიუნხენში ფარმაციის შესასწავლად და თავისუფალ დროს დაიწყო ფერწერის კურსების გავლა. მას სწრაფად განუვითარდა მხატვრობისადმი გატაცება და გადაწყვიტა, რომ ეს კარიერა გაეგრძელებინა. 1830 წელს მან მიატოვა ფარმაცევტული სწავლა და დაიწყო მუშაობა დამოუკიდებელ მხატვრად.
1834 წელს შპიცვეგი დაქორწინდა ემილი სეიდელზე, რომელთანაც მას ორი შვილი შეეძინა, მაგრამ ქორწინება განქორწინებით დასრულდა 1854 წელს. მოგვიანებით ის კვლავ დაქორწინდა და შეეძინა კიდევ ერთი შვილი.
შპიცვეგს ბევრი მეგობარი ჰყავდა მხატვრულ საზოგადოებაში, მათ შორის მხატვარი ედუარდ შლეიხ უფროსი და ხელოვნების კოლექციონერი ფრანც ფონ ლენბახი. მასზე ასევე იმოქმედა რომანტიკოსმა მხატვარმა კასპარ დევიდ ფრიდრიხმა და ჰოლანდიელმა ოსტატებმა, განსაკუთრებით იან ვერმეერმა.
შპიცვეგის ნახატები ხშირად ასახავდნენ ყოველდღიურ ცხოვრებას და საშუალო კლასის საზოგადოების იუმორისტულ სცენებს, აქცენტი ცალკეულ პერსონაჟებზე და მათ უცნაურობებზე. ის ცნობილია ნათელი ფერების გამოყენებით, დეტალებისადმი ყურადღების მიქცევით და ახირებული სტილით.
შპიცვეგი მთელი თავისი კარიერის განმავლობაში მუშაობდა სხვადასხვა ადგილას, მათ შორის მიუნხენში, ვენაში და პარიზში, სადაც მან გაატარა დრო თავისი ნამუშევრების შესწავლასა და გამოფენაზე.
შპიცვეგის ნახატებმა მნიშვნელოვანი კვალი დატოვა ხელოვნების სამყაროში, მისმა სტილმა გავლენა მოახდინა მხატვრების შემდგომ თაობებზე. მისი ნამუშევრები ცნობილია მათი მსუბუქი და მომხიბვლელობით და ისინი გვთავაზობენ უნიკალურ ხედვას ბიდერმაიერის ეპოქის საშუალო კლასის კულტურაში.
აქ არის კარლ შპიცვეგის ხუთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ნახატი:
-
წიგნის ჭია (1850): ეს ნახატი ასახავს კითხვით გატაცებულ ადამიანს, გარშემორტყმული წიგნებითა და ფურცლებით. ეს არის შპიცვეგის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ნამუშევარი და ასახავს ინტელექტუალიზმს და სწავლის სიყვარულს, რომელიც ახასიათებდა ბიდერმაიერის ეპოქას.
-
ღარიბი პოეტი (1839): ეს ნახატი გვიჩვენებს გახეხილი ჩაცმული პოეტი, რომელიც ზის გარსში, გარშემორტყმული წიგნებითა და გატეხილი ვაზაით. ეს არის მძაფრი კომენტარი მხატვრების ბრძოლაზე ბიდერმაიერის პერიოდში.
-
ყორანი (1845): ეს ნახატი ასახავს ქალს ბნელ ოთახში, რომელიც გარშემორტყმულია საშინელი ჩრდილებით და ტოტზე მჯდომი ყორანი. ეს არის შემზარავი და ატმოსფერული ნამუშევარი, რომელიც აჩვენებს შპიცვეგის ოსტატობას განწყობისა და ემოციების შესახებ.
-
სასიყვარულო წერილი (1855): ამ ნახატზე ნაჩვენებია ქალი, რომელიც კითხულობს წერილს ბაღის სკამზე მჯდომარეზე. ეს არის რომანტიკული და იდილიური სცენა, რომელიც ასახავს ბიდერმაიერის პერიოდის უდანაშაულობასა და სილამაზეს.
-
The Honeymoon (1856): ეს ნახატი ასახავს ახალდაქორწინებულ წყვილს თაფლობის თვეზე, გარშემორტყმული ყვავილებითა და პეიზაჟით. ეს არის მხიარული და ოპტიმისტური ნამუშევარი, რომელიც აღნიშნავს სიყვარულისა და ქორწინების სიხარულს.